The Wisdom in the Poems of the Abbasid Poet Ibn al-Rūmī

Yaklaşık beş asır süren Abbâsîler Devleti’nin Arap şiiri açısından oldukça verimli kabul edilen ilk asırlarında büyük şairler yetişmiştir. Bunlardan biri olan İbnü’r-Rûmî (öl. 283/896), şiirinin en hacimli divanına sahip bir şairdir. Hemen her temada şiir kaleme almış şairin temayüz eden tarafı tartışmasız onun kural tanımaz hicivleridir. Öyle ki Abbâsî dönemi şiirinde hiciv denildiğinde akla gelen isim İbnü’r-Rûmî’dir. Şair hakkında dünyasında yapılmış akademik çalışmalara bakıldığında çoğu araştırmanın şiirlerine odaklandığı görülür. Hâlbuki İbnü’r-Rûmî’nin methiye ve temalı şiirleri içerisinde serpiştirilmiş hikmet içerikli beyitleri de hatırı sayılır kemiyettedir. Hatta temasına tahsis ettiği kasideleri vardır. bu şiirlerinde kendi hayat tecrübelerini aktarırken zaman teşbih istiarelere başvurarak ifadelerinin ikna gücünü arttırmış sözlerinin birer mesel haline dönüşmesini sağlamıştır. Bu tür nitelikli beyitlere hacimce divanında sıklıkla rastlanmaktadır. Diğer taraftan herhangi edebî sanatla süslemeye çalışmadığı mesajını somutlaştıracak yahut istiareye başvurmadığı görece düşük fark edilmiştir. çalışmada iki kısımdaki şiirlerinden dikkat çeken örnekler seçilmiş bunlar içerik sanatlar incelenmiştir.